De puppy’s zijn nu helemaal gewend aan de pap, dus tijd om ze er wat meer van te gaan geven. En dan ook nog uit een bakje.
Nou, daar hebben ze dus helemaal geen moeite mee. Ze schrapen de bakjes nog niet leeg, maar het meeste gaat er goed in. Het laatste restje krijgen ze dan wel met een lepeltje.
De nageltjes van de puppy’s waren weer aan een knipbeurt toe, dus na het eten mochten ze even langs de pedicure. Kunnen ze er weer een week mee door..
De puppy’s zijn steeds meer op elkaar gericht. Ze zoeken elkaar gericht op en kunnen heerlijk met elkaar spelen. Dat gaat nog wel wat onbeholpen, maar je kan heel goed zien dat hun motoriek steeds beter wordt.
En ze maken er, als echter Border Terriërs, ook geluid bij. Het klinkt heel stoer, gegrom en soms een blafje. Maar niemand is onder de indruk.
Tijd voor de puppy’s om hun wereld iets groter te maken. Ze mochten uit de werpkist de kamerkennel gaan verkennen. We laten ze dat helemaal zelf uitzoeken. De eerste twee waren er al gauw uit, onder toeziend oog van moeder Rosie. Want die hield alles natuurlijk goed in de gaten.
Al gauw volgde de rest ook. Ze amuseerden zich prima op het vetbed in de kamerkennel. En natuurlijk werd de kamerkennel ook verder onderzocht.
Na een kwartiertje hebben we ze weer in de werpkist gezet en zijn ze heel tevreden in slaap gevallen. Benieuwd waar ze van gedroomd hebben.
De volgende gang op het menu van de puppy’s is puppy mousse. Dat is weer iets steviger dan pap en het smaakt ook weer heel anders.
Eerst maar weer eens laten wennen op een theelepeltje. Na een paar voorzichtige hapjes hadden ze de smaak te pakken en werd zelfs de lepel van boven en van onder afgelikt.
Goedgekeurd en voor herhaling vatbaar. We zullen het de kok doorgeven 😋
De puppy’s mogen nu vaker in de hele kamerkennel. Overdag zitten er geen plankjes meer in de werpkist en kunnen de pups dus kiezen waar ze zijn.
Nu staat er een heel lekker zacht mandje in de kamerkennel. Dat was eigenlijk bedoeld voor Rosie, zodat ze een plekje vlak bij haar kinderen had. Maar nu is de mand dus ingenomen door de jeugd.
Ze spelen heerlijk in de mand om er daarna lekker met z’n allen in te gaan slapen. Af en toe gaat er nog eentje in de werpkist kijken, en gaat dan weer gauw terug naar de mand. Dat is toch veel beter.
En moeder Rosie? Die bekijkt het allemaal heel rustig en vindt het allemaal best. Zelf heeft ze een lekker plekje op de bank. Veel rustiger.
De puppy’s hebben het heerlijk naar hun zin in de kamerkennel. Ze spelen dat het een lieve lust is. We wisselen het speelgoed regelmatig af, dan blijft het interessanter voor ze. Ook krijgen ze speelgoed van allerlei materiaal. Zo ligt er nu bijvoorbeeld een metalen buisje in de kennel, zodat ze ook leren hoe metaal aanvoelt en hoe hard het is.
De pups hebben nu een eigen waterbak, een hele luxe. Ze drinken er regelmatig uit en zijn er nog niet ingevallen. De bandjes die de pups bij de geboorte hebben gekregen zijn inmiddels te klein geworden, de pups zijn er uit gegroeid. Tijd voor een maatje groter. En nu maar hopen dat Marloes ze dezelfde kleur weer heeft gegeven en niet stiekem gewisseld heeft.
Rosie is regelmatig bij haar pups en houdt ze goed in de gaten. Ze is echt een hele goede moeder.
Tijd om de pups weer wat meer ruimte te geven. Ze mogen (een deel van) de woonkamer in. We hebben het deurtje van de kamerkennel opengezet en een kleedje over de puntige drempel gelegd. Maar dat is toch nog een stap teveel voor de pups. We hebben ze dus maar een pootje geholpen en over de drempel getild.
De puppy’s vonden het gelijk geweldig en gingen alles verkennen. Natuurlijk onder toeziend oog van Rosie, die er geen probleem mee had om alles in de gaten te houden. Iedereen heeft van dit uitstapje genoten; de puppy’s, Rosie en natuurlijk wij. Het is heerlijk op de grond tussen de pups.
Vanaf nu gaan de pups meerdere keren per dag lekker de kamer in en worden ze er ook gevoerd. Volgende week weer een stap verder, dan mogen ze de tuin in. Maar dat blijft nog een verassing voor de pups.
