We vonden dat het wel tijd werd de wereld van de pups wat groter te maken. Dus we hebben de kamerkennel opgezet. De eerste keer dat we de werpkist open maakten keken ze toch wel raar op. Met wat steun van Marloes en Fudge kwamen ze heel voorzichtig de kamerkennel in. De eerste keer gingen ze nog niet van het kleedje af. Elke keer dat ze er uit mochten ging het beter. Nu gebruiken ze de hele kamerkennel en hebben er grote lol in.
Nadat de pups goed gewend waren aan de kamerkennel hebben we het deurtje naar de kamer open gedaan. Heel voorzichtig keken ze de wijdere wereld in. Heel voorzichtig hebben ze hun omgeving verkend, onder toeziend oog van Fudge. Ze vonden het wel heel erg spannend, maar ook wel heel leuk.
Fudge geeft meer dan voldoende melk. Voor de pups heel fijn, voor ons wat lastiger. We willen ze graag op vast voer over hebben, maar de pups hebben meer dan genoeg aan de melk van Fudge. Pap, vermengd met wat vlees (vandaar het vreemde kleurtje) vinden ze wel interessant en ze nemen er wel hapjes van, maar echt aanvallen doen ze niet. Het vorige nest Border Terriërs had precies hetzelfde. We hebben geduld, het komt wel goed.
De motoriek van de pups wordt nog elke dag beter. Lopen gaat eigenlijk al zonder problemen, rennen is nog wat lastiger. Ze spelen heerlijk met elkaar en met hun speeltjes. Dit wordt steeds fanatieker. En een geluiden dat ze daarbij maken, het lijken wel cavia’s! Ze zijn erg op ons ingesteld en vinden het heerlijk even te knuffelen.
