Omdat we zo’n plezier aan Badger hadden, hebben we geen moment getwijfeld toen ons een herplaatsings hond van drie en een halfjaar oud werd aangeboden. Zo kwam Ottelien in onze roedel. Ze was een halfzusje van Badger. We hebben er nooit spijt van gehad. Ottelien was een klein maar pittig hondje, dat een prima combinatie vormde met Badger.

Toen Ottelien bij ons kwam kon ze eigenlijk nog niets. Ans heeft flink met haar getraind en zelfs G&G 1 met haar gehaald. Ook in de Behendigheid had ze lol. Ze was leergierig en ook vasthoudend; ze heeft eens een heel wespennest aan stukken gescheurd zonder te reageren op de aanvallende wespen. Ze werd flink gestoken en een bezoek aan de dierenarts was noodzakelijk.

Met Ottelien hebben we ons eerste nest gefokt. Daaruit kwamen twee pups, Angus en Archie.

Toen Badger overleed ging het mis met de relatie tussen Ottelien en Glenn, die er inmiddels was bijgekomen. Na veel strubbelingen hebben we Ottelien bij vrienden ondergebracht, waar zij bijna zeventien jaar oud geworden is.